Nikau cave en cafe

De vorige blog is van een week geleden, maar het lijkt wel een maand geleden, wat is er veel gebeurd deze week. Veel gebeurd in de zin van leuke dingen gedaan!

Zaterdag ben ik bij de grotten geweest, wat een weg om daar te komen zeg, das echt letterlijk "van voor naar achter van links naar rechts".. van boven naar beneden.. Pff, slingerdeslang. Toen we er bijna waren zij Johanna, de bestuurder-aupair: "ik hoop dat we er bijna zijn en dat ze een tankstation in de buurt hebben, want mn tank is bijna leeg". Ik dacht ooooooonneeeeeeeeee, er is geen tankstation in de buurt, dat staat duidelijk op de website, maar blijkbaar was ik de enige die de website had gelezen ofzo.. Ach eerst maar lekker naar de grot en genieten. We komen daar an helemaal klaar.. Toch maar gekozen om schoenen van daar te lenen. Komen we in een kamertje vol met schoenen, en is het uitzoeken. Zoek je maat en doe ze aan. Ach ik heb gauw wat gevonden. Dat waren schoenen van mensen die niet levend de grot uit zijn gekomen, volgens de gids.. Eenmaal in de grot, na eerst door de heuvelige weilanden omhoog geklommen te hebben, geweldig om te zien die grot. Groots, donker, alleen zaklamp. Eerste stukje was gelijk klein maken en er doorheen kruipen/duwen. Daarna weer lekker lopen. Onderweg zeker glimwormen gezien, en dan zijn er van die domme mensen die dan zeggen "WAAR?" en met hun licht erop schijnen... DAT WERKT NIET! Boel glimwormen gezien, maar niet zoals een sterrenhemel. de grot staat ook niet bekend om de glimwormen, toch super dat we ze gezien hebben. Onderweg loop je constant door een laag water wat varieert van drie cm tot kniehoogte. Koud, ijskoud water, maar daar raak je wel aan gewend. En jaahoor, daar kwam het stuk waar we doorheen moesten kruipen. Dat is waar de grot bekend om staat, 15 meter kruipen om verder te komen.. Eerst glijd je door ee gleuf van 30/40 cm, een meter naar beneden en dan kom je in het water terecht, waar de hoogte laag is.. haha hoe zeg je dat, je kon er net knielen. Dan moet je ergens door heen horizontale gleuf.. Handen eerst en maar hopen dat je er heel uitkomt. Dan start het kruipen/tijgeren. De muren zijn erg scherp vanwege het steen, en de bodem is zeiknat vanwege het water.. Dus eigenlijk wil je niet gaan liggen. Maar voor mij was het niet hoog genoeg om te blijven kruipen, knie tot kont paste zeg maar niet rechtop daar. Dus ik besloot om maar te gaan liggen en tijgeren. Zeiknat maar zeer voldaan kwam ik uit de tunnel, als eerste. Pffff Dat ook weer gehad. Hoop geklim en halverwege zelfs een soort douche naar beneden vallend. Daar is altijd even vel water, en dan te bedenken dat je meters onder de grond zit.. Heel raar effect. Eenmaal eruit denk je hehe, ook weer gehad. Dan blijkt dat je diezelfde kilometer (in anderhalf uur) die je net ondergronds hebt gedaan, nu naar boven en beneden terug moet lopen. Alles loopt hier in bergen, niks is vlak. haha. Nouja e begrijpt  wel dat toen we terug waren we zeker aan wat eten toe waren. En Andrea zei dat ik vooral niet moest vergeten te melden hoe lekker dat eten wel niet was bij de Nikau cave en cafe. 

Oh en het meest bizarre was natuurlijk dat we een lege tank hadden. Dichtsbijzijnde tankstation 38 km (heuvels!/bergen). Johanna wist dat als het lampje ging branden ze nog 30 km had.. Dat lampje ging natuurlijk al vrij snel branden, na zo'n 4/5 km.. Dus wij hebben de hele weg gehoopt dat we het zouden redden.. Heuvel af, betekende geen gas en in zn neutraal gewoon laten rollen. Spannende rit, maar we hebben het gelukkig gered! pff wat een geluk. Thuis heerlijk de modder afdouchen en avondeten en relaxen :)

Dat was het verhaal van de grot. heel jammer, geen foto's, omdat het nat was binnen en streng werd afgeraden camera's mee te nemen. Meer blogs volgen dit weekend!!