Cape Reinga, 90-mile beach, zoo and paddleboarding.

6 oktober 2013 - Whangaparaoa, Nieuw-Zeeland

Hier ben ik weer!!
Inmiddels hebben we een leuke gezellige groep met aupairs uit de omgeving. Nouja.. De omgeving van Milford ;) Maar gelukkig is het nogbest te doen samen af te spreken.
Het begon vrijdag 27 september in Auckland. Alle 7 aupairs bepakt en bezakt stonden klaar om op een trip te gaan. 8 uur sochtends in de city wachten op de NAKEDBUS. "You don't have to be nude to travel naked". Om 8 uur vertrokken we voor onze lange reis. Heleboel snakcs hadden we ingeslagen en die hebben we goed gebruikt onderweg. Onderweg hebben we toch erg mooie uitzichten gehad en na 4 uur kwamen we aan in Paihia. We zijn toen gauw op zoek gegaan naar ons backpackers hotel waar we het weekend zouden overnachten. Eenmaal gevonden kregen we een deluxe kamer aangeboden. Dit betekent dat je een eigen voordeur hebt en een eigen badkamer. We hadden twee kamers in eenzelfde "huisje", waar we met 8 konden slapen. Gauw onze spullen afgegooid en naar de Pier gelopen. We hebben namelijk een boottocht gemaakt. Het was de whale and dolphin explorer.. we zouden dus op zoek gaan naar walvissen en dolfijnen. Helaas geen walvissen gezien, maar in het einde wel wat dolfijnen. Wat mooi om de dolfijnen in hun eigen natuur rond te zien zwemmen, want dat zul je toch niet zo gauw zien. De dolfijnen waren erg kalm, hadden kleintjes en waren dan ook niet het interessantste van de boottocht. Het was een geweldige boottocht met waanzinnige beelden.. Vele baaien met prive stranden. Huisjes op kleine eilanden en echt waanzinnige uitzichten, bijna niet te fotograferen. Als ik de foto's terug kijk is het niet zo mooi als dat het in het echt was, helaas.. Onderweg zijn we door "the hole in the rock" gevaren. Dit is een groot gat in de rotsen waar je dus doorheen kunt varen als de zee rustig is.. Erg mooi hoe de natuur daarin zijn werk doet.
Verder waren er op de terugweg nogal veel zeemeeuwen, waarop wij besloten ze eens een mueslireep te voeren.. Nou.. Ik denk dat dit wel het hoogtepunt van de tocht was, wat grappig eigenlijk.. De zeemeeuwen kwamen meevliegen met de boot. Waarop een zeemeeuw, omgedoopt tot Ushi, uit onze handen at. & dolle meiden dus lachend op de boot om een zeemeeuw. We hebben allemaal onze foto's waarbij de zeemeeuw uit onze hand eet. Ik denk dat Ushi dus wel de dag van zijn leven had ;)
Eenmaal terug hebben we allemaal lekker gedoucht, want we waren nogal zout en uitgewaaid. Daarna zelf koken in de backpackers.. Na het eten hebben we ons teruggetrokken naar onze kamers en lekker gekletst over de overeenkomsten en verschillen tussen de culturen. Hoe apart het is dat we zo hetzelfde kunnen zijn, maar toch heel ergens anders zijn opgegroeid. We hadden 4 nationaliteiten, maar er werden maar 3 verschillende talen gesproken.. haha, vogel dat maar eens uit!
De volgende dag zijn er 3 aupairs om 5 uur opgestaan om 40 minuten een berg op te lopen en vanuit daar de zonsopgang te zien.. Ik was niet zo gek om dat te doen ;) Om 7 uur vertrok onze bus voor de volgende dagtrip. Allemaal dus vroeg uit de veren en weer wachten op dit keer een andere bus; de DUNERIDER. Jeetje wat was dat een gave bus.. Een echte grote bus met 4x4. We zijn namelijk die dag met de 4x4 bus over de 90 mile beach geweest. Dit is een heeeeeeeeeeeel lang strand (niet echt 90 mile, maar wel zo'n 60 mile), waar je met de auto over heen mag rijden. Er staat zelfs aangegeven dat je 100kmh mag. Met de bus waarin wij reden ging dit dan ook makkelijk. Al zou ik het met een eigen auto niet proberen, tenzij het een goede jeep is.. Je moet namelijk op sommige plekken door het water heen en eht kan erg hobbelig worden.
Halverwege zijn we even uitgestapt om wat foto's te maken.. Wat een uitzicht, van links naar rechts alleen maar strand!
We wisten dat we aan het einde van de 90mile beach zouden gaan zandsurfen.. Maar ik wist niet dat de duinen zo hoog waren. Jeetje toen we bij de duinen aankwamen, werd ik eerst heel erg enthousiast. Na helemaal boven te zijn gekomen met mijn bodyboard zag ik het toch even niet meer zitten. De zandduinen zijn zooo mega hoog en zooooo steil, ik kon het niet. Maar ik heb van bovenaf wel genoten van het uitzicht en alle anderen die naar beneden zoefden en af en toe over de kop rollend beneden in het water terrecht kwamen! Helaas niet zoveel foto's want met de wind en het zand was het niet de perfecte plek voor een camera.
Toen weer de bus in en verder gereden naar Cape Reinga, dit is het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. Dit stond op mijn to-do lijstje ergens bovenaan! En het was zeker de moeite waard. Wat een geweldig uitzicht, alleen maar zee rondom! Er staan daar een vuurtoren en verder eigenlijk niks. Geweldig uitzicht, heeeeeel harde wind en we zijn daar dus even gaan zitten om van het fantastische moment te genieten! Het is ook zo dat op dat punt de Tasmaanse zee en de Grote(/Stille?) Oceaan bij elkaar komen (the Tasman sea and the Pacific Ocean). Wat een raar gebeuren is dat. Ik weet niet of iemand van jullie het ooit gezien heeft, waar twee zeeen in elkaar overgaan, maar het is raar. Het botst echt met elkaar, heel raar gezicht, maar natuurlijk weer een geweldige belevenis!
Op de terugweg hebben we allemaal vooral geslapen, zijn we nog twee keer uitgestapt, een keer bij het ancient Kauri museum en een keer bij de beroemde fish-and-chips-shop. Ik moet eerlijk zeggen dat de vis daar toch wel echt het lekkerst is, lekker vers.
Eenmaal terug hebben 7 meiden binnen 30 minuten gedoucht en waren we klaar voor de gratis bbq van de backpackers. Met gratis drankje.. Na de bbq ging het feestje los in de bar.. Er werd volop gedanst en gedronken. Wat betekende dat i het op een gegeven moment wel genoeg vond om 11.30 en ik het voor gezien hield. Wat er daarna is gebeurd blijft binnen de aupairs! :) Volgende ochtend hebben we allemaal uitgeslapen, van na het feestje en dus geen zonsopgang. Nagepraat over de avond ervoor en uitgecheckt. Vanuit daar hebben we een wandeling gemaakt, langs de treaty of Waitangi. Dit is de plaats waar het contract is getekend op 6 februari 1980 waardoor de staat Nieuw-Zeeland een feit werd. Op 6 februari wordt dat dan ook nog elk jaar gevierd, als nationale feestdag. Vanuit daar door gelopen naar het National Park.. Er stond dat het anderhalf uur lopen was naar de watervallen, dus dit zouden we gaan doen. Na een uur gelopen te hebben en op de kaart nog geen derde verder te zijn, hebben we besloten terug te lopen. Helaas dus niet naar de watervallen geweest, maar wel mooie wandeltocht gemaakt. Helaas kwam op de terugweg de teen van een van de aupais in botsing met een tak of steen.. Opengespleten teen en dus moesten we onze eerste hulp kunsten uithalen. Uiteindelijk met wat zakdoekjes en een maandverbandje hebben we de teen afgeplakt.. Wat een uitvinding, haha. Teruggelopen naar de treaty van Waitangi, waar ook shows worden gehouden. Terwijl de aupair haar teen aan het verzorgen was kregen we buiten een uitgebreid liefdeslied te horen in Maori, wat is dat mooi zeg. Ook hebben we geprobeerd om met "poi's" te zwaaien, want heel moeilijk is. Het zijn eigenlijk soort ballen aan een touwtje die je dan in een hand draaiende moet houden.. (Google het, de maori-vrouwen doen het tijdens de Kapahaka, maori dans). Eemaal terug in Paihia hebben we wat gegeten, nieuwe snacks ingeslagen en teruggegaan naar Auckland met de Nakedbus. Veel geslapen in de bus terug en een geweldige kleurrijke zonsondergang gezien. Aangezien ik niet helemaal terug naar Auckland wilde ben ik eerder uitgestapt en gewacht op de bus die me thuis zou brengen.. uiteindelijk werd ik door de buschauffeur om 11 uur voor de deur afgezet! Zo fijn hier.. lijkt wel dorpje.
De dinsdag erna hadden we met een kleiner groepje weer afgesproken in de dierentuin. Ditmaal met de kinderen. Erg leuke, zonnige dag gehad met 4 aupairs en 11 kids! Denise was er ook met haar nieuwe kids, ze heeft het weer naar haar zin, maar voelt zich wel nog een beetje alleen, maar daat verandert vast gauw!
Toen afgelopen weekend ben ik ook weer terug naar Milford geweest. Op vrijdag hadden we met iedereen van onze trip afgesproken bij Sarah thuis. Haar familie was namelijk in Waiheke. We hebben daar samen gegeten en alle foto's bekeken en utgewisseld. Mooie foto's zitten er tussen, maar wel even zoeken. Ik denk dat we bij elkaar zo'n 1300 foto's hebben.
Toen heb ik met Saskia en Denise bij Sarah geslapen. Omdat de volgende dag PADDLEBOARDING op het programma stond. Ik had maanden geleden een voucher gewonnen op Lucy's school in Takapuna. Die heb ik dus afgelopen zaterdag verzilverd. Jullie vragen je vast af wat het nou precies is. Het is een groot dik surfboard waar je op gaat staan in zee. Dan heb je een grote peddel, waarmee je je vooruit peddelt. Het ziet er allemaal heel gemakkelijk uit, maar dat is het toch niet echt. We moesten het water inlopen tot de knieen met het zware board. Het water was echt ijs en ijskoud! Maar dan op de knieen op het board en dieper de zee in peddelen, we hadden geluk datde zee erg kalm was. Dan midden in zee moet je van knieen naar voeten gaan, en dus opstaan. Dit ging makkelijker dan gedacht, niemand is het water in gevallen! Maar toen ik eenmaal stond vond ik het toch wel eng om te vallen, het wiebelt en elke beweging die je maakt zorgt ervoor dat het board wankelt. Maar na een halfuur as ik al wat zekerder op het board. We zijn zelfs paar keer rondgedraaid en van zittend naar staand gewisseld, want 2 uur peddelen is best wel erg lang. Het was een hele ervaring en iets vrij typisch Nieuw-zeelands, dus dat kunnen we ook weer afvinken. Al met al dus erg leuke dagen achter de rug en ik hoop dat er nog velen gaan komen.
Volgend weekend gaan John en Julie naar een feest en blijven dan zeer waarschijnlijk overnachten in een hotel om eens te genieten van een heerlijke douche (hier hebben we namelijk een lage druk pisstraaltje douche). Waarschijnlijk komt Denise dan langs om mij gezelschap te houden.
Tot de volgende keer maar weer!
Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

2 Reacties

  1. Louis:
    7 oktober 2013
    Als ik jouw verhaal lees, komen de herinneringen weer boven van mijn reis met mama. We zijn ook in Paihia geweest en hebben daar een tocht over de zee gemaakt. We hebben voor de Hole in the wall gedobberd maar onze boot was te groot om er doorheen te varen, het was ook erg onrustig op zeeop dat moment. Helaas hebben we cape Reinga en the 90-miles beach gemist. Misschien de volgende keer? Ik heb ze ook vaak zien paddleboarden en begrijp nog steeds niet waarom mensen dat leuk vinden, je gaat immers zo langzaam, ik hou meer van een motor of een zeil of desnoods een kano, die veel meer gestroomlijnder is en waar je tempo mee kan maken. Maar jij hebt het meegemaakt en ik niet, dus ben ik benieuwd naar je verhalen als je thuis bent. Hoe vond je het Kauri museum? Ik vond het indrukwekkend om die boom in de gote hal te zien.

    Ik vond het weer een prachtig verhaal en ben blij dat je veel trips doet. Het zou jammer zijn dat je ergens zo lang zou zijn gewees en niets zou hebben gezien. Een ding is zeker. Jij hebt veel gezien en meegemaakt en dat neemt niemand je meer af. Ook leuk om te horen dat Denise haar draai begint te vinden.

    Top!.
  2. Patricia:
    9 oktober 2013
    Opvoeden is een kunst, zeker als de eigen ouders ook thuis zijn! Ha ha. Maar goed dat jij er dan bent, want als ik het zo lees, kunnen ze jou allemaal niet missen.
    Zorg in ieder geval dat je een voldoende tijd voor jezelf hebt en kunt afwisselen.
    Wat maak je een hoop avonturen mee!
    Wij wensen jou nog een fijne tijd toe daar "zo ver weg".